Lëvizja Vetëvendosje !

Lëvizja Vetëvendosje !
duhet përkrahur
Mërgata shqiptare gjatë gjithë historisë së saj e ka dhënë kontributin e vetë për atdheun . Ajo , edhe sot ,kur atdheu është në rrezik ,do ta jep kontributin e vetë . Mërgata shqiptare u la anash padrejtësisht dhe u harrua e tëra me njëherë pas luftës ,nga ata që na volën sa herë deshën në emër të atdheut ,porse në të vërtet i mbushen gjepat e vetë .Krijuan pasuri që as vetë nuk e din se ku ju fillon e as ku ju mbaron . Ndonëse lufta për liri nuk u kurorëzua me pavarësinë e Kosovës , ata vlerësuan se ndihma jonë nuk ju duhet më . Si dukët më shumë se lirin e atdheut e kishin dashur lirin dhe pasurin e tyre personale . Në momentin kur u bën ´´lider ´´ harruan betimin e dhënë para Flamurit ,harruan amanetin e dhënë ndaj shkove të rënë nëpër beteja gjithandej Kosovës . Mbase nuk është thënë kotë se luftën për liri e projektojnë të mençurit ,e bëjnë trimat ,ndërsa e gëzojnë matrapazët . Dhe ,për fatin ton të keq, kështu edhe ka ndodhur. Matrapazët kanë zënë majën e piramidës politike dhe po na zënë frymën . Mjerë ata që janë aty, si dhe ata që synojnë të hyjnë në këtë piramidë,ngase kjo piramidë politike është ndërtuar me gënjeshtra: gjithçka ka aty përveç nderit dhe ndjenjës atdhetare . Sa më parë që do të rrënohet kjo piramidë e gënjeshtrave ,liria do të jetë më afër nesh .Frymëmarrja jonë do të jetë më e pastër,sepse kjo piramidë ka filluar të kundërmoj dhe nëse nuk e rrënojmë do të na helmoj të gjithëve . Atdheu ynë i dashur sot ndodhet para sprovave të shumta dhe tepër të rrezikshme .Andaj ,thirrja juaj për ndihmë drejtuar ne mërgimtareve është kuptimplote dhe me vend . Lëvizja VETËVENDOSJE ! e ka më shumë se askush tjetër të drejtën morale dhe kombëtare për të kërkuar ndihmë ,ngase ju ishit ajo drita sado e vogël në fillim ,po që erdhi duke u rritur e që do të rritet edhe më shumë kur të gjithë ta kuptojnë mashtrimin e madh që kanë bërë me ne .Ju na ndriçuat rrugën. Edhe unë si shumë mërgimtarë tjerë isha në atdhe , për tu çmallur me miqtë dhe të afërmit e mi . Por a u çmalla a u çlodha ? Fatkeqësisht , jo . Sepse atdheun tim nuk e pashë ashtu si desha ta shoh . Kudo njerëz të lodhur nga hallet e jetës . Fytyrat e tyre thuajse ishin bërë një - ishin ngrirë në pritje. Krijoja përshtypjen se vetëm pritja ju kishte mbetur .Qartazi lexoja në fytyrat e tyre : ne jemi populli që po presim , e deri kur nuk e din as Zoti . Kot e kisha kur në mbrëmje doja ti shikoja lajmet ,apo edhe të shkruaja ndonjë kujtim me kompjuterin tim ,sepse si për inat ikshin dritat e mbetsha në terr . Qiriu ishte shpëtimi i atyre njerëzve .Sa shpesh e kamë përsëritur këto ditë :çka po ndodh me ne ? Nëse para lufte politika u krenua me gjeneratat e podrumeve ,sot politika le të krenohet me gjeneratat e territ ,sepse vetëm terr e varfri janë duke krijuar . Nuk është turp të jesh i mjeruar , por turp është të pajtohesh me mjerimin . Po kamë frik se ne jemi pajtuar me këtë të keqe ,sepse asnjë popull tjetër në bot s´do ta duronte këtë gjendje poshtërimi . Kudo nëpër rrugët e Kosovës shihen njerëz që kërkojnë lëmosh . Një ditë ,derisa po ecja rrugëve në qytetin e besëlidhjes shqiptare, mu afrua një njeri i shtyrë në moshë .Nga fytyra e tij e lexova se ka një hall . I thashë : fol axhë ,çka mundem të ndihmoj ? Jam i sëmur nga veshka, isha te mjeku, mi ka dhënë do barna po ... dhe ju ndal zëri .Pastaj vazhdoi: jo bre nuk po të ngushtoj as ty ,se ... Fol të lutem ,ne jemi njerëz dhe të gjithë kemi halle , i thashë .´E vdeksha unë më mirë´, ma ktheu, ´nuk kam para për barna ´,dhe pa dashje filluan ti rridhnin lotët . Dora e dijë kërkonte diçka nëpër xhepat e setrës së tij .E nxori një foto nga aty .´´Ky është djali im. Ka qen ushtarë në UÇK .Ka rënë në luftë´´- më tha . Për një çast humba i tëri, çdo gjë përreth meje u shkri . Si !?,ju jeni baba i dëshmorit !?Po ,mu përgjigj me një zë që vështir kuptohej . Ky rast më bëri të mendoj shumë. Babai i dëshmorit nuk ka të holla për barna !.Po biri i tij a nuk ra për ditë më të mira, për një Kosovë të re ? Po thash, të tillë janë politikanët tan :dëshmorët ju duhan vetëm nëpër fushata për të promovuar vetveten e tyre .E, pastaj , familjet i tyre i lënë në rrugë qoftë edhe për të kërkuar dy ero për barna . Ky rast tregon më së miri se ku na kanë katandisur politikanët tanë .Kështu më nuk shkon .Mërgata shqiptare duhet të aktivizohet përsëri sepse roli i saj ishte dhe do të jetë i një rëndësie të veçantë .Motoja jon gjatë luftës ishte ´´Atdheu në Rrezik- Vendlindja Thërret!´´ . Atdheu është në rrezik , ai po na thërret nëpër mes zërit të VETËVENDOSEJE!-s ,ati zëri që kurrë s´ka për tu ndalur deri sa populli ynë ta realizoj të drejtën e tij për vetëvendosje .Mërgimtar të dashur, ju kurrë nuk u lodhet për atdheun , gjithçka dhatë për të .Bëjeni edhe kësaj here . Ti tregojmë gjithë botes se ne nuk jemi qyqar sikur Grupi i Unitetit, të cilit i ka humbur rruga në oborr , por jemi popull që dimë dhe mundemi të realizojmë të drejtën ton për vetëvendosje . Unë do ta përkrahi thirrjen e VETËVENDOSJE!-s për ndihmë .Bëje edhe ti .Bëjeni edhe ju të gjithë . Të dalim faqebardhë me VETËVENDOSE!-n në ballë .Atdheu ka nevojë për ne .Ç´kuptim ka jeta pa atdhe ? Më mirë se ne mërgimtarët kush tjetër e ndjen mungesën e tij .Përkraheni VETËVENDOSJE!-n që sa më par ti ndalim gdhendjet e huaja në shpirtin tonë, në trupin tonë .